3/12/2010

Cemre yola düştü!








Cemre yola düştü.
Ne suya, nede toprağa.
Baharla yola buladı bu yıl. Bize de bu abayı giymek, yol etmek, insan bulmak kaldı.


Hemen koşturmaya daldık. Kolay değil taze olana varmak, baharı yakalamak.
Ardını görmeden bir adım bir adım daha. Hiç bakmayın geriye lakin, koyun yaprakları bir iki kitabın arasına.
Tekrar okuyana dek beklesin kitabın kokusu işlesin damarlarına.
Başkası kelimelerde bulup, kendi eskilerine yorsun.
Şehrin masalı biterken başka şehrin masallarına uyusun martılar.
Pek hevesli değil efendi bu kurmaca, bırakın ömrünce gezsin,
Bu dünya laneti madem terazide,
kul az daha günaha batsın.
Günde doğsun güneş ve kadehle huzura avunsun gün.
Günahtan bahis eziyet değil bilakis keyfe kedere;
bir dolsun bir boşalsın kadehler.
Aşk olsun; nur olsun. Yeni mekana selam ederken,
kalan dostların kesesinde özlem, aşk olsun masada unutulan.

Birde nur olsun.