inanç güven ve peri tozu

Ram alalım, Ram verelim bilgisayara can verelim...

Korkmayın teknolojik şeylerden bahsetmeyeceğim.

Ram nedir? Bilgisayarlarımızın biz insanları yormaması ve de deli etmemesi için, makinedeki kasılmaları, duraksamaları duymadan rahat çalışabileceğimiz ortam yaratmaya yarayan geçici hafızalar. Bu geçici hafızalar insanoğlunda da var. Bizim insanımızda bir hayli fazla… dün ne yediğimi hatırlamıyorum örneğin.

Benim bir kızım, birde oğlum var. Kızım Yosun Derin, oğlum Asus R1E. İnsan evladı için hep dahasını ister. Kızım için huzur, sağlık ve şans, oğlum için ise sadece 4 GB Ram istedim. 2x2 OCZ. Onun için de sağlık ve şansı eklemeliydim... Rami araştırdım. Sipariş verdim. Biraz gecikmeli olarak geldi. (Marka ismi vermekte problem görmüyorum. OCZ İyi bir markadır. Enteresan ürünleri vardır.) Ramleri açtım taktım bir heyecan bir sevgi dalgası ve dumur…

Şarap

illustrasyon : Edmund Dulac - Sindbad The Sailor

yarışmadan çok bahsettim. günüde eski bir öykümle bitireyim istedim."Şubat 2007 de yazdığım Şarap"

“Özünde insan saklar.

Üzerine söylenecek söz yok, hayatın

süsü kısaca.

Lazım değildir; günden zevk almaya vesiledir.

Yudumda; toprağı, tezeği, teri, küfü, güneşi, aşkı, efkârı saklar.”

Gün heveslidir. Sırtımda toparlaya bildiğim kadar çalı çırpı türkülerle halleşirken, öfkem derinlerde fırsat kollar. Bir yolu giymektir, taze bir ele varmaktır kavgası. Gün batar içime, sabaha yakınken,

“Bugün!” derim.

Bahçelerin yelleri, anızlar arasından kuruları biriktirir evin avlusuna. Kış okşar geceyi. Yarın kar günüdür. Yüzümü keser ayaz. Yaralarımı siler, besbeter kanatır içimi.

Kimsenin duyarı yok, bakar gözleri.

“Ruhsuzlar!..”

Geçen yazdı yine gitme halleri doğardı sabahla.

Günü selamlayan Cevahir, delicedir. Yılanlar keserdi bağda önünü. Ölüme bakar susar. Cevabı bilirce çatar kaşlarını. Konuşur pulları kadar kelime eder. Çatal diller sözcükleri sarar usul usul

Yarışmanın Ardından

Tamek’ e teşekkür ediyorum. Yarışma davetleri ve yarışma paketlerinden ötürü. Yarışma bitti. Eğlenceli bir yarışmaydı. Elli küsur senedir bu ülkede raflarda durabilmek büyük bir özveri ve özen gerektiriyor olsa gerek. Bu nedenle de kutluyorum, Tamek’ i. Bu denli köklü bir firmayı eleştirmek haddim değil. Ama yarışmaya yönelik bencil düşüncelerimi de yazmak istedim.